Deel 3:
Één jaartje zouden we in Spanje gaan wonen. Het was 2015 en de kinderen waren tenslotte pas 10 en 12 jaar. En ik zei, we moeten alle seizoenen een keer meegemaakt hebben om een duidelijk beeld te hebben van het wonen in Spanje.
Na dat jaar zeiden de kinderen, ¨we gaan toch zeker niet terug naar Nederland mam?¨ Het was nog steeds 3 tegen 1. Tomás wilde graag weer werken met Nederlanders.
En dat snap ik echt wel, want de mentaliteit is zo anders. De meeste Spanjaarden zijn alleen maar bezig met wanneer kan ik weer weg. Wanneer zit m´n werkdag erop. En Tomás is compleet tegenovergesteld. Hij is meer een Westlandse Spanjaard haha, hij zegt ook môôôôôh
Dus we bleven nog even in Extremadura. Inmiddels is dat al 9 jaar geleden. De tijd vliegt en dat is echt iets om even stil bij te staan. Bij mij ging het erom, nadat mijn vader overleed binnen 10 dagen, als je later op je sterfbed ligt bij wijze van spreken. Dan wil je terugkijken op een mooi leven. Wat een mooi leven is, dat is natuurlijk voor iedereen anders.
Maar je wilt terugkijken op een leven waaruit je alles probeerde te halen. Waarin je van alles geprobeerd hebt. En waarin je jouw dromen hebt uit laten komen.
Bij sommigen blijft dat leven voorbij racen. En zonder dat je er even bij stil staat ben je ineens 50 of 60 of 70 jaar. Kan je dan terugkijken op een mooi leven? Ik hoop het voor je. In de volgende blog vertel ik meer.
Mocht je mijn verhaal eens willen lezen. Je kunt m´n ebook vinden op www.cinthavanmarrewijk.nl Het leest lekker snel en makkelijk, net zoals mijn Spaanse lessen en misschien vind je wel antwoorden op jouw vragen.
Un beso Cintha
